Lyncen

Op mijn werk hebben wij een nieuwe manier van communiceren: wij ‘lyncen‘ samen. Lync is een soort Skype, maar dan voor zakelijk gebruik.
Voorheen chatte ik met mijn collega’s. Dat we elkaar niet konden zien of horen, was soms ideaal, maar meestal niet.  Vanaf nu zijn we met beeld en geluid verbonden en bovendien kunnen we over locaties heen vergaderen. Geen kostbare reistijd of file en presentaties houden via het gedeelde beeldscherm. Welkom in de moderne wereld, tot zover een top uitvinding!

Nu heeft elk voordeel zijn nadeel en dat geldt ook voor dit fenomeen. Voordat iedereen door heeft hoe deze geweldige techniek werkt, ben je wel even zoet. Daar zijn heel wat: ‘ik hoor je wel, maar ik zie je niet en andersom’ sessies aan vooraf gegaan. Maar uiteindelijk breekt het moment aan en zijn we ‘live’!  Vanaf dat moment is het er lekker op los fantaseren tijdens een chat hoe een onbekende collega eruit ziet, er niet meer bij. Ik kijk direct de realiteit in de ogen en dat laat weinig aan de verbeelding over. Ik zie niet alleen mijn collega’s, maar ook mijzelf vergaderen en dat is schrikken. Ik praat zo veel met mijn handen dat ik een prima weervrouw zou zijn! Lync zorgt voor de nodige leermomenten. Zo kan het gebeuren dat je als eerste deelnemer het gesprek in komt. Terwijl je wacht, buig je naar de camera om snel je gebit op lunchresten te checken en dan is daar ineens het hoofd van een grijnzende collega: ‘hallo!”

Voorheen kroop ik op een thuiswerkdag zo vanuit bed achter mijn laptop, in mijn badjas en met ontploft haar. Nu check ik eerst mijn agenda op lyncafspraken. Ook voor het gezin is het omschakelen. Bij de eerste lyncvergadering van mijn thuiswerkende collega, liep haar man in zijn onderbroek achter haar langs. Ik las dat nieuwslezers op het journaal alleen voor dát deel keurig gekleed zijn, dat zichtbaar is voor de kijker. In de zomer dragen zij een overhemd met stropdas en onder het bureau de korte broek met crocs. Ik sluit niet uit dat mijn mannelijke collega’s tijdens het thuis lyncen hetzelfde doen: boven de keukentafel zie ik  een zakelijk jasje en onder de tafel schuilt God weet wat. Probeer met die gedachte maar eens serieus te vergaderen!