HIEPERDEPIEP…o jee!

Mijn zoon is over een paar weken jarig en daar is hij natuurlijk erg vol van.
Regelmatig neemt hij de komende feestvreugde met mij door, want de keuze van de taart, de gewenste kado’s en het thema van het kinderfeestje wisselen nog weleens.
Wat niet wisselt, is de manier waarop hij ons gesprekje afsluit, namelijk met een stralende lach en de blije mededeling: “daarna ben jij jarig en word je al 40 jaar!” Hieperdepiep…o jee!

Het is misschien kinderachtig, maar mijn 40^ste verjaardag hangt als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd.
Geen idee waarom, maar als ik eraan denk, voel ik mij erg oud. Natuurlijk vind ik rationeel dat ik overdrijf, maar het gevoel van vergane glorie blijft.
Om het mijzelf makkelijker te maken, besluit ik wat te gaan googlen op dit thema. Dan kan ik mij een beetje voorbereiden.
Bovendien zegt iedereen dat het leven pas begint bij 40, in plaats van dat het dan min of meer voorbij is. Dat wil ik graag bewezen zien!

De eerste site die ik tegenkom, is die van een 40+ uitzendbureau, want op de arbeidsmarkt nemen de kansen voor mijn aankomende leeftijdsgenoten in de huidige economie niet bepaald toe.
Vervolgens kom ik op een wat dubieuze datingsite voor mannen die graag in contact willen komen met oudere (40+) vrouwen.
Ook lees ik dat vrouwen van 40+ vooral sterker en interessanter worden, maar zelden mooier. Ook heel opbeurend. Tot nu toe zie ik mijzelf nog niet vooruit schieten in mijn acceptatieproces.
Al verder surfend kom ik gelukkig ook wat voordelen tegen van ervaringsdeskundigen. Zij vertellen mij dat veertigers:

• beter weten dan 20 jaar geleden wat ze waard zijn en veel meer genieten dan toen.
• met al hun ervaring altijd wel ergens expert in zijn.
• weten dat het niet te laat is om dingen te veranderen in hun leven.
• genoeg hebben meegemaakt om te kunnen relativeren.
• weten dat zijn belangrijker is dan hebben.
• een eigen soort sexappeal hebben.

Ook wordt gezegd dat vrouwen van 40+ precies weten hoe een man in elkaar steekt. Dat waag ik overigens te betwijfelen.
Verder krijg ik de waardevolle tip dat glorieus ouder worden niet vanzelf gaat en dat ik eraan moet werken. Ok, dat klinkt actief en hoopvol.
Want wie zich oud gedraagt, doet zichzelf te kort. Dus niet treuren over vroeger en blijven hangen in ‘de wilde meidtijd’ verhalen, want dat wordt al snel sneu.
Ik sluit af met het advies om als 40 jarige vrouw nog meer dan voorheen mijn eigen hoofd en hart moet volgen, want een vrouw die blijft verlangen, staat nooit stil.

Tijd voor een feestje :-)!